Feestelijke toetreding op Epifanie

Op zondag 5 januari vierden we het hoogfeest van Epifanie. De viering werd nog extra feestelijk omdat Margot en Maruscha toetraden tot onze kerk. Voor Maruscha volgde hierop ook de eerste communie. Zij hielp bij het bereiden van het altaar en assisteerde later bij de uitreiking.

Veel mensen zijn door hun ouders op de weg van het geloof gezet. Toch is er in onze parochie niemand die nu nog in hetzelfde Godshuis komt waarin hij/zij gedoopt is. De meesten van ons zijn zelfs nog verder opgeschoven en gaan nu naar een “andersoortige” kerk dan toen. We kwamen over uit de rooms-katholieke en de protestantse kerken en vonden een thuis in de oud-katholieke kerk. 

De kerkelijke zoektocht past bij het thema van Epifanie. De wijzen gingen op weg om op zoek te gaan naar Christus. Ze waren geraakt en volgden hun hart en de goddelijke ster aan de hemel tot ze uitkwamen bij de koning van het heelal. Zo zijn ook wij op zoek naar Christus, opzoek naar God zelf. We zijn op weg, een leven lang. We zijn geraakt en volgen ons hart om uit te komen bij de Koning van het heelal. Onderweg blijkt soms dat de kerk waarin Christus aan ons geopenbaard werd niet meer de plaats is waar we verder gevoed worden voor onze tocht en dat het daardoor steeds moeilijker wordt om gaande te blijven. Sommigen haken dan af en laten de kerk en soms zelfs het geloof voor wat het is. Anderen gaan verder op weg, op zoek naar een plaats waar de relatie met Christus wel kan doorgroeien.   

Met het toetreden is de zoektocht niet afgerond. Het is als een nieuw begin van leven. Het is volmondig ja zeggen tegen God, tegen Christus, tegen de Geest en ja zeggen tegen deze plaats waar je Hen al mocht ontmoeten en wilt blijven ontmoeten. Niet omdat het oude verkeerd was of er niet meer toe doet, maar omdat je met al die bagage onder de arm en bij de hand waarlijk aangekomen bent. Toetreden is met al jouw gaven, vorming, herinneringen en dromen binnen durven gaan en weten dat het goed is. Dat het goed is dat je de ster gevolgd bent en dat het goed is dat je een bestemming hebt bereikt.

Het aannemen van de nieuwe parochianen werd beantwoord met een spontaan en hartelijk applaus. Na afloop van de viering werden ze van harte gefeliciteerd tijdens de (nieuwjaars)receptie. We wensen Mauscha en Margot veel zegen voor het vervolg van hun weg!